Το εργοστάσιο της ASU παράγει υγραέριο ως εξής:

1. Πριν από τη συμπίεση, ο αέρας προφιλτράρεται από τη σκόνη.

2. Ο αέρας συμπιέζεται όπου η τελική πίεση παροχής καθορίζεται από τις ανακτήσεις και την υγρή κατάσταση (αέρια ή υγρή) των προϊόντων. Οι τυπικές πιέσεις κυμαίνονται μεταξύ 5 και 10 bar gauge. Το ρεύμα αέρα μπορεί επίσης να συμπιεστεί σε διαφορετικές πιέσεις για να ενισχυθεί η απόδοση της ASU. Κατά τη συμπίεση, το νερό συμπυκνώνεται σε ψύκτες μεταξύ σταδίων.

3. Ο αέρας διεργασίας διέρχεται γενικά μέσω μιας κλίνης μοριακού κόσκινου, η οποία απομακρύνει τυχόν υπολειπόμενους υδρατμούς, καθώς και διοξείδιο του άνθρακα, τα οποία θα πάγωναν και θα φράγωναν τον κρυογονικό εξοπλισμό. Τα μοριακά κόσκινα συχνά σχεδιάζονται για να απομακρύνουν τυχόν αέριους υδρογονάνθρακες από τον αέρα, καθώς αυτοί μπορεί να αποτελέσουν πρόβλημα στην επακόλουθη απόσταξη αέρα που θα μπορούσε να οδηγήσει σε εκρήξεις. Η κλίνη των μοριακών κόσκινων πρέπει να αναγεννηθεί. Αυτό γίνεται με την εγκατάσταση πολλαπλών μονάδων που λειτουργούν σε εναλλασσόμενη λειτουργία και χρησιμοποιώντας το ξηρό συμπαραγόμενο αέριο απόβλητο για την εκρόφηση του νερού.

4. Ο αέρας διεργασίας διέρχεται μέσω ενός ενσωματωμένου εναλλάκτη θερμότητας (συνήθως ενός εναλλάκτη θερμότητας με πτερύγια πλάκας) και ψύχεται έναντι κρυογονικών ρευμάτων προϊόντος (και αποβλήτων). Μέρος του αέρα υγροποιείται για να σχηματίσει ένα υγρό εμπλουτισμένο σε οξυγόνο. Το υπόλοιπο αέριο είναι πλουσιότερο σε άζωτο και αποστάζεται σε σχεδόν καθαρό άζωτο (συνήθως < 1 ppm) σε μια στήλη απόσταξης υψηλής πίεσης (HP). Ο συμπυκνωτής αυτής της στήλης απαιτεί ψύξη, η οποία επιτυγχάνεται με την περαιτέρω διαστολή του ρεύματος που είναι πιο πλούσιο σε οξυγόνο κατά μήκος μιας βαλβίδας ή μέσω ενός διαστολέα (ένας αντίστροφος συμπιεστής).

5 Εναλλακτικά, ο συμπυκνωτής μπορεί να ψυχθεί με εναλλαγή θερμότητας με έναν επαναβραστήρα σε μια στήλη απόσταξης χαμηλής πίεσης (LP) (που λειτουργεί στα 1,21,3 bar απόλυτη πίεση) όταν η ASU παράγει καθαρό οξυγόνο. Για την ελαχιστοποίηση του κόστους συμπίεσης, ο συνδυασμένος συμπυκνωτής/επαναβραστήρας των στηλών HP/LP πρέπει να λειτουργεί με διαφορά θερμοκρασίας μόνο 1-2 βαθμών Kelvin, απαιτώντας εναλλάκτες θερμότητας αλουμινίου με συγκολλημένα πτερύγια πλάκας. Οι τυπικές καθαρότητες οξυγόνου κυμαίνονται από 97,5% έως 99,5% και επηρεάζουν τη μέγιστη ανάκτηση οξυγόνου. Η ψύξη που απαιτείται για την παραγωγή υγρών προϊόντων επιτυγχάνεται χρησιμοποιώντας το φαινόμενο JT σε έναν διαστολέα που τροφοδοτεί πεπιεσμένο αέρα απευθείας στη στήλη χαμηλής πίεσης. Ως εκ τούτου, ένα ορισμένο μέρος του αέρα δεν πρέπει να διαχωρίζεται και πρέπει να εγκαταλείπει τη στήλη χαμηλής πίεσης ως ρεύμα αποβλήτων από το άνω τμήμα της.

6 Επειδή το σημείο βρασμού του αργού (87,3 K σε κανονικές συνθήκες) βρίσκεται μεταξύ αυτού του οξυγόνου (90,2 K) και του αζώτου (77,4 K), το αργό συσσωρεύεται στο κάτω τμήμα της στήλης χαμηλής πίεσης. Όταν παράγεται αργό, λαμβάνεται ατμός από την πλευρά της χαμηλής πίεσης.

Στήλη όπου η συγκέντρωση αργού είναι η υψηλότερη. Αποστέλλεται σε μια άλλη στήλη που διορθώνει το αργό στην επιθυμητή καθαρότητα, από την οποία το υγρό επιστρέφει στην ίδια θέση στη στήλη υγρού αζώτου. Η χρήση σύγχρονων δομημένων παρεμβυσμάτων που έχουν πολύ χαμηλές πτώσεις πίεσης επιτρέπει καθαρότητες αργού μικρότερες από 1 ppm. Αν και το αργό υπάρχει σε λιγότερο από 1% του εισερχόμενου, η στήλη αργού αέρα απαιτεί σημαντική ποσότητα ενέργειας λόγω του υψηλού λόγου αναρροής που απαιτείται (περίπου 30) στη στήλη αργού. Η ψύξη της στήλης αργού μπορεί να παρέχεται από ψυχρό, διογκωμένο πλούσιο υγρό ή από υγρό άζωτο.

7 Τέλος, τα προϊόντα που παράγονται σε μορφή αερίου θερμαίνονται έναντι του εισερχόμενου αέρα σε θερμοκρασίες περιβάλλοντος. Αυτό απαιτεί μια προσεκτικά κατασκευασμένη ενσωμάτωση θερμότητας που πρέπει να επιτρέπει την ανθεκτικότητα έναντι διαταραχών (λόγω της εναλλαγής των κλινών μοριακού κόσκινου). Μπορεί επίσης να απαιτηθεί πρόσθετη εξωτερική ψύξη κατά την εκκίνηση.